MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Günlerin Bulanık Sularında
Yılmaz Odabaşı

Günlerin Bulanık Sularında


Kalabalýk,
kabarýk þehir;
çok þehir,
çok beton,
yok: Ýnsan…

Çok: Þehir;
hiç: Ýnsan!

Sevgileri güneþte çekmiþ, ruhlarý eprimiþ
ve ihanetlerini cüzdanlarýyla besleyen hiç insanlar,
geldiler; milli piyango ve otobüs biletleriyle
kürdanlarýyla, balgamlarýyla, ayakkabý baðlarýyla
nüfus cüzdanlarýyla, “kazý kazan”larýyla,
visa kartlarýyla, maskeleriyle, markalarýyla…
Güneþin heybetine bakmadan
ve aldýrmadan rüzgârýn zarafetine...

Birer küfe gibiydi omuzlarýnda hayat;
her biri kendince yokuþlarda,
her biri amansýz yokoluþlarda,
þarkýlarý yankýsýz,
aþklarý unutuþlarda...
Kapanýp gündüzlerin ýssýz odalarýna;
hepsi çürük akþamlardan
ve bayat sayýmlardan kalma (!)

Geldiler,
göðe bakmadan,
dokunamadan o uzak ovalara
telaþla,
günlerin bulanýk sularýnda...

Hiç insan,
sabahýn köþesinde
kusmuþ þehrin þanýna;
sabahlar akþamýna,
adamlar aþklarýna,
kusmuþ günlerin bulanýk sularýnda.
Sevgisiz kaldýk, sevgisiz kaldýk
kýsacýk Nisan akþamlarýnda...

Þimdi hýzla yýrtýlan aþiretlerden
aþüfteler, kalpazanlar ve ateistler çýkaran ülkem,
savur beni þu pusun, ayazýn ortasýna,
çýkarýp sýð sulardan yakýþtýr okyanuslara
ve kavuþtur o eski masal kahramanlarýna...
Çünkü böyle bir raunt isyan, beþ rekat hüzün
Yetmiyor haziran akþamlarýnda...

Þimdi parklar fesleðen kokarken
yoksullar soluk soluða;
fýskýyeler upuzun,
taþýtlar süratle otobanlarda;
telaþla,
herkes günlerin bulanýk sularýnda...

Oysa hepimizin gidebileceði bir vadi olmalýydý…

Artýk ömürlerimiz bu tükürülmüþ bulvarlara kanar
Ve rüyalarýmýzda bir görünür bir kaybolur serin pýnarlar;
bu yüzden yaktýðýmýz bütün kibrit çöpleri
en çok da içimizde yanar ha yanar...


Kalabalýk,
kabarýk þehir;
çok þehir,
çok beton,
yok: Ýnsan...

Çok: Þehir;
hiç: Ýnsan!

Hiç
insan;
doyumsuz,
tedirgin,
korkak...
Sabýrsýz,
tutkusuz,
kaypak...


Þimdi herkes yüreðinin avlusuna bir servi kadar.
Rüyalarýnda bir görünür bir kaybolur ormanlar.
Uyanýnca, irileþen boþluklarý ihanetle tamamlar...

H
i
ç

i
n
s
a
n: Yitmiþ günlerin bulanýk sularýnda…
Sadece elbiseler sürüklüyor ardýnda..

coþkusuz, aþksýz kaldýk
Kaldýk...
Bu kýsacýk temmuz akþamlarýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.