bir düðün gecesi mardin’de çektirdiðimiz resim benden söz eder yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrýný kuþanmýþ örtülmüþ perdeleri gülümsemenin demek mardin’de biraz akþammýþ…
o kent hâlâ albümlerden, kadir’den ve lütfü’den birisi sevgilisi tutuklu bir genç kýz kederinden birisi gidilemeyen kentlerden, nar mevsiminden söz eder…
ve yürürüz yürümek her bahar papatya kokularýyla sarhoþ sonra merakla açtýðým mektup: “çankýrý cezaevi, görülmüþtür”: kadir’den; zarfta o düðün gecesi mardinli resim ve bir hükümlü merhaba bizden söz eder
öylesine çoktuk ki ve çoktu kadir daha çoðaltýr kendini taþ odalarda her geçen gün fire veren bu coðrafyada…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Odabaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.