sağanak/Mazlume...

Mazlume...


gittiðinden habersiz,mavi aþklar büyüttüm sende sonsuzlaþabilmek için
yokluk vurdu en korkak yanlarýmý sonlarýn çýkmaz koðuþunda
mahsenleri devrik yüreðimin,þimdi yokluklarý varlýða esir kýlýyorum
varlýk gitgide sende yoklaþýrken
içimdeki boþluðun adý "sen",içimde öyle bi boþluksun ki;
dibin yok görünürde...
sonsuz dehlizlerde kelepçeler vurdum,kaçmayasýn ya da kaçýrýlmayasýn diye bileklerine
vuslatýna merhem sürdüm kýrgýn bakýþlarýnýn buðusunda
içime sýðmayacak özlemler biriktirdim ve aþýrdým hasretini hudutlara
devraným dönmekten usandý
seni saklamalara mahkum ederken kendimi yitirdiðimi farkedemedim
þimdi yokluklarýndayým,hiç yoktan saklanan sevdan...
mektubum sendeyken,sen bendeyken geçirdim bizsizliði
alýnyazýmýn en okunmaz okunurluðundan mühürledim sensizliði yüreðime
yeþil gözlerine...
nisan bakýþlarým kan aðlýyor þimdi
þimdilere,çenesi düþük dilsizliðimi "sen" kýldým
"esselam" güne masum bir günaydýn diyerek açtým anýlarýmý hatýrýmdan
bizsizliðin en yakýcý elemlerinden sýyýrdým özlemlerimi
sevdan koyu karanlýk...
bileklerimde kelepçe,prangalar acýtýyor yara bere içindeki ayaklarýmý
kanlar boyarken yollarýmý,güller bitiriyorum bengisu yüreðimde
"esselam" eeey aþksýzlýk,aþka uzanan adýmlarýmla...
aaah Mazlume,yaþlar biriktiriyorum gözbebeklerimde yaðdýrmak için
ben Ýstanbul aðlýyorum þimdilerde
ellerimde maziden kalma kýrýk misketler
yüreðimde çocukluk anýlarý
hüzünler yitiriyorum kayýp denizlerde
adalar uzak,"sen" uzak...
gitgide batýyor flikam,azgýn elemlerin koynunda
sensizliðin ýzdýrabýnda,kahramanlýðýmýn eþgaline gem vuruyorum özlemlerin yokluðunda
eeey kara sevda,eey hüzün gemilerini yüreðime demirleyen sevdiðim...
ömrüm yitik,ben yitik,aþk yitik...

30.10.2007
A.OLCAY ÞÝMÞEK
KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın: