sen de insan mısın
Doðumuma uzak bir sýra gecesi içinde
Salýnmasý zor zahmet
Bir kadeh raký beyazlýðýnda teni
Damlasý ben olan
Ve kokusu kavrulmuþ fýstýk
Alev alev bakýr bir tabakta.
Damarlarýnda akan kan
Kývrýmlý bir kadýn ayaðý altýnda
Ezilip kalan kara üzüm sarhoþluðu.
Ya içmeli ya geçmeli içinden
Gecenin rengine uzanan siyah saçlarý boyunca
Sende insan mýsýn?
Baþýna buyruk bir sarsýntý
Yýkýmý beklenen bir deprem
Ben çaresizliðimin enkazý altýnda
Sen vurdukça davulun tokmaðýný
Serserice kývrýlmýþ gömleðinden uzanan
Savaþ meydanlarýnda vuruþan kollarýnla
karþýmda sen ardýmda sevdamý kollayan toroslar
buralar hep böylemi kokar
damla damla akan terinin tuzunda
aklýmdan dilime sana susuzluðum
Olmadik bir vakti bu vakit ,ömrümün
Þimdi kalmak vardý
Sen kokacak bebeklerin doðumuna
Ve bir dahaki vakit ölmek vardý
Hakkýmý helal edip yaylalarýna ,kollarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.