Sıfır çeken Mair

bundan birkaç yýl önce
Antoloji üyeliðimde
ilk senin þiirlerini okumuþtum
ve ilk yorumumu
yine senin ’’ … …… …………. ’’ þiirine yapmýþtým

ve bundan bir süre önce
bu kez Edebiyat Defteri üyeliðimde
yine ilk senin þiirlerini okumuþ
ancak bu kez yorum yazamamýþtým
tesadüf bu ya;
- ve ne mutlu bana ki -
defterdeki ilk mesajýmý
bu defa ben senden almýþtým
- hatýrlarsan -
Ayþe . . .

oysa bu kez nedense çekinmiþ ve kendim için
- ey þair (!)
bu muhteþem kalemler
ve onlarýn büyülü þiirlerinin yanýnda
yazdýklarýn ve yazacaklarýna þiir demezler
ne kadar ýksan ne kadar sýksan kendini
senin yazdýklarýndan olup olacaðý en fazla ’’ miir ’’
alacaðý not da olsun olsun ’’ biir ’’
o da belki . . . demiþtim -

sonra okudum ya senin ’’ hoþ geldin ’’ ini
hissettirdin ya ’’ bir yerlerden anýmsadýðýný ’’ beni
cesaret(!) ya bu
topla dedim kendini ! topla !
sende yazacaksýn ! býrak kaðýdý kalemi
sevgiyle uzansýn iki elin çek kendine klavyeni
usulca okþa eðil öp hatta dua et üfle
- cesaret seansý sýrasýndaki sigaralarýndan
harflerin arasýna düþürdüðün külleri -



derken . . .
yaza çize kýra döke
okuduðun gibi
sonunda oldum bir ’’ Mair ’’ iþte
bundan böyle bütün miir’lerimi
boynundan asacaðým bu deftere
ve bilmelisin ki
bir beklerken sýfýr çeksemde
ben bir mair’im artýk
sayende



ben ölsemde
sen iyi ki varsýn

Ayþe. . .








Kalbimin üzerindeki uður böceði için, kalbimden teþekkürlerimle . . .


Sosyal Medyada Paylaşın: