GELECEĞİM SANA İSTANBUL
Genç bir kýz vardý
Geçmiþ zaman öncesi
Neþeli canlýydý ki
Gönlü aðlarken bilirdi gülmeyi de
Göstermezdi gözyaþýný
Neþe saçardý girdiði her yere
Bir tek arzusu vardý
Bir sevdasý gönlünde
Adý Ýstanbul’du
Tek dileði gitmek ve görmekti
Ama nasýl gitmeli nasýl görmeliydi
Demiþti dostlarýna
Ben Ýstanbul’a gideceðim diye
Birazcýk alay konusu olmuþtu
Kolay mýydý oraya gitmek
Bu gizemli þehri gezip görmek
Çok dualar etti rabbine
Yalvardý geceler boyu
Ne olur Allah’ým nasip et
Göster bana özlediðim bu yeri
Alay edenler utansýn
Böylece geçiyordu günler
Bir gün duydu ki misafir gelmiþ Ýstanbul’dan
Hemen koþtu akrabalarýna
Ýnsan kaynýyordu ortam
Kalabalýk tý gelenler
Eþ dost akrabalar toplanmýþ
Neþeli sohbetler le geçiyordu zaman
Misafirlerden eniþte olan
E hadi bakalým kim geliyor bizimle
Diye bir laf attý ortaya
Durur mu genç kýz
Ben deyi verdi hemen
Ben geliyorum
Öyle rahat öyle saf týki söyleyiþi
Herkes þaþkýn kimdi bu güzel kýz
Ufacýk tefecik güzelmi güzel
Misafirler þaþkýn baktýlar
Adý küçük Ayþe o bizim sevdiðimiz
Diye tanýtýldý misafirlere
Uzunca sohbetler edildi
Gitmeye kalkýnca
Haydi gidiyoruz diye takýldýlar
Götürüyoruz senide
Tabi ki olanaksýzdý
Gitmek kolay deðildi
Ýlerde düðünümüz var dediler
O zaman gelirsiniz
Diye veda ettiler
Giderken genç kýzýn da umutlarý hayallerini götürdüler
Günler geçiyordu ve hala
Ýstanbul hayali ile yaþýyordu genç kýz
Duyduklarýný okuduklarýný düþlüyor
Hayalinde yaþatýyordu
Denizi olan bu koca þehri
Surlarýný saraylarýný ,Aþýyan’ý ,Çamlýca’yý
Emir sultan’ý adalarý daha neler var ki diye
Ha birde Kýz Kulesi varmýþ denizi ortasýnda
Nasýldýr neye benzer
Gemiler denizin üzerinde nasýl yüzer
Minareleri gök yüzüne yakýn mý
Yatýrlarý nerde nasýldýr
Ah ÝSTANBUL
Bekle geleceðim sana bir gün
Geleceðim
AYÞE KARAN
YILLAR ÖNCESÝNDEN
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.