SENDEMİ İSTANBUL
Sen benim gözlerimden düþürdüðüm utancým
Yaðmurlarýn satýldýðý kirpiklerimde selim
Ve sen sadece
Seyre dalmakla yetindin
Bir umut
Belki de baþýmý göðsüne yaslayýp
Sýrtýmý dönerim sanmýþtým
Yanardöner gözyaþlarýmdan içip
Hoyratca yalnýzlýðýma sarýldým
Ah be kadýn
Neden durgunsun bu gece
Üsküdar’da aþka mý susadýn
Yoksa kýz kulesi mi yasta
Anlamýyorum ki
Yâda anlamak istemiyorum
Sil gözlerini bu ne hal
Bir deri bir kemik kalmýþsýn
Yoksa sende mi âþýksýn
Morarmýþ yüzün
Öksürükler mi takýlýyor boðazýna
Yüreðin mi sýzlýyor
Can evinden mi vurdular s/usma
At çýðlýklarýný yýrt zemheriyi
Parçala üstünü baþýný
Vur yerden yere batýk gemileri
Hadi korkma
Yolcula bedenimi ellerim titriyor
Üþüyorum
Ör yemenimi giydir yüreðime
Söküklerimi dikemiyorum
Bu telaþta nesi neler oluyor
Birileri anlatsýn bana
Düþlerim panik içinde k/orkuyorum
Kimim ben
Kimdim ben
Bir deli mi?
Tutun ellerinden düþüyorum
Peki, öyle olsun
Çocukça çýðlýklarým kývransýn avuçlarýmda
Lal olsun dilim
Kaderime küser ayrýlýða sarýlýr giderim
Oysaki
Yola düþmemiþ
Umutlarým vardý benim
Sende mi Ýstanbul !!!
REMZÝYE ÇELÝK
09.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.