YAŞIM OTUZ

Yaþým otuz baba
Kalemi ve þiirleri tanýmayacak kadar
Küçüktüm
Bir zamanlar
Sývasýz evimizin duvarlarý gelir gözümün önüne
Acý çýðlýklarýmý büyüttüðüm odalarýmýz
Kýrýk penceremden uðurladýðým anýlarým
Halbuki söylememiþtim sana
Hep gizlemiþtim
Esmer uzun saçlý bir kýzý sevdiðimi
Her gece arabesk þarkýlar dinlediðimi
Zaten aþkýn masumiyetini anlatan da
Olmamýþtý bana o yýllarda

Okuldan arta kalan zamanlarda
Yol boyu lokantalarýna giderdik
Üç kuruþ paraya çalýþýrdýk
Sandalye üstü uykularýmda
Pala býyýklý bir adam gelirdi
"Evlat çay!" derdi
Bizim usta içten içe söverdi
Ýbo var ya baba
Ne sahtekârlýklar yapardý
Benim topladýðým hurdalarý satýp
Güvercin satýn alýrdý
Beni kýskandýrmak için ondan sonra
Uçururdu damýnda
Bir keresinde de bisikletimin sepetini kýrmýþtý
Ama hiç kýzmadým ona
Benim yanýmda olurdu kavgalarda
Hiç yalnýz býrakmazdý
Yine de has adamdýr bizim Ýbo

Ninem de alemdi ha! baba
Yazýn oðlaklarý çýkarýrdý aðýldan
Kendisi de gelirdi peþimden
Neymiþ efendim
"Sen yem edersin kurtlara"
Hasan mý
Merakta kalma sen
Tutturdu "beni de götür!" diye
Ona yeni sapan yaptým aðaçtan
Bilirsin bayýlýr serçe avýna

Bu arada Deli Yaþar vardý ya baba
Geçenlerde evinde tek baþýna ölmüþ
Vah ki ne vah!
Hatýrlarsýn düðünlere gelirdi
Beþ somunla
Bir kazan nohutu yerdi
Geçenlerde duydum
Köyün giriþindeki çýnarýn yanýna gömülmüþ

O kýz mý baba
Hiç sorma!
Lise yýllarýndan sonra hiç görmedim
Zaten iþim de yoktu param da
Nikâhsýz bir düðüne gelin edemezdim
Sonra Ankara’da üniversite bitirmiþ
Öðretmen olmuþ
Takým elbiseli
Kendini beðenmiþ biriyle evlenmiþ
Adam onu baþka bir kadýnla aldatmýþ
Kaç defa intihara yeltenmiþ

Gün oldu baba
Vatan türküsü tutturduk dilimizde
Sabaha karþý kurþunlar yaðdý üzerimize
Elif’ide unuttuk Mehmet’i de
Kanlý gömleðimiz kaldý daðlarda
Sürgünlere teskere býraktým
Baþýmý alýp koca þehirlere geldim

Hani yiðitlik vardý
Þahin Bey gibi
Sevmek vardý
Anadolu’yu sever gibi
Gülü incitmeden koklamak
Hayat denen þey zehirli sarmaþýk
Dolanýr damarýmda ýlýk ýlýk
Memleket denen yer
Meçhûl davalara açýk
Hiç sorma!
Günahlar caddelerde açýk seçik

Neyse güzel babam
Benim aklým da karmakarýþýk
Özgürlük sözü palavra
Deri koltuklarda oturanlarýn
Uydurduðu saçmalýk

Can babam
Biz üç kiþi de deðildik
Ben hep yalnýzdým
Sadece Bedirhan
Yaþým otuz
Þairliðe emanet ettiðim yüreðim
Viran
Dedim ya
Yalnýz/d/ým..
Ve yaðmurlu bir Ýstanbul gecesinde
Sana bu þiiri yazdým...



Bedirhan Keklikci





*Þiirimin düzenlenmesinde emeði geçen ablam Nazan Sarýkaya’ya ve montajda emeði geçen sayýn Beste Gül hanýmefendiye teþekkürlerimle...




Sosyal Medyada Paylaşın: