1- Melekler ellerin açmýþ Mevla’ya Gelen Abdurahim gelen Karakoç. Baþlamýþlar mümin kullar duaya Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 2- Gökyüzünde kanat çýrpar güvercin Gelen Abdurahim gelen Karakoç. Ýdaali olmuþ bu kadar gencin Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir ALÝm 3- Bu âlemi serap dedi söyledi Gelen Abdurahim gelen Karakoç. Ömrü ile herkes amel eyledi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Nadir ÇÝTÝL 4- Þairler þiirler üzülür yanar Adýn zikreyleyen rahmetle anar Yýkýlmýþ diyorlar o koca çýnar Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 5- Ustalar ustasý imamnlý yürek Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç Bizlerde onlarýn izini sürek Ýþte Abdurrahim iþte Kararkoþ… Aþýk METÝNÝ 6- Duyunca dizimin kesildi feri Yas tutar ozanlar o günden beri Cennet-ül ala’da ayrýlmýþ yeri Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir ALÝM 7- Þaheserdi þiirin kükreyen sesi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç Solgun umutlarýn rahat nefesi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Hikmet OKUYAR 8- Ecel þerbetini yaþayan içer Ellerin üstünde semada uçar Sýrat köprüsünden koþarak geçer Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 9- Kimine yol oldu kimine rehber Sarsýldý þu dünyam yarýldý yer yer Al bu caný Yarab al yoluna ser Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir ALÝM 10- Abide Þahisyet, Halk Önderi’ydi Þebingülü Dostu, Hakk’ýn eriydi Kahramanmaraþ da doðum yeriydi Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç... Hikmet OKUYAR 11- Bir ömür’ü þeref ile bitirdi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç Dostlar omuz’una aldý götürdü Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Taner Karataþ 12- Mahremden kaçýnýr bakmaz gözleri Kýzarýrdý edep derken yüzleri Üstadýn silahtan güçlü söyleri Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 13- Türküler söylenir yazarý sensin Ruhuma iþliyor acýsý dinsin Göçtü büyük üstad yürekler yansýn Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Hatice BOZKURT SARITAÞ. 14- Nice büyük geldi gitti aldýk mý Kara koçun küfesinden dolduk mu Bizde gideceðiz hakký bildik mi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç.... REFÝK KUTLU 15- Kimi öldü kimi devrildi dedi Kimi yandý piþti, kavruldu dedi Kimi þafaklara, savruldu dedi Ýþte Abduurahim iþte Karakoç... Hikmet OKUYAR 16- Davasý uðrundan bükülmeyendi Her tarlaya gidip ekilmeyendi Saðlamdý dalýnda dökülmeyendi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 17- Mizani ustaya hürmetim vardý Hüzün bulutlarý baþýmý sardý Ýnsanlýk adýna kendini yordu Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Taner Karataþ 18- Büyük Adam saydý bizim erenler Mihriban sandýlar, aþký soranlar Þiirle, þuurla; kalbe girenler Ýþte Abdurrahim, iþte Karakoç... Hikmet OKUYAR 19- Dilinden kelamý eksik etmedi Zalimin peþinden asla gitmedi Hak yolu gösterdi þerlik etmedi. Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Aþýk Metini 20- Allah’ým affetsin taksiratýný Yazan kalem böyle yazmýþ bahtýný Mekânýn eylesin cennet katýný Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Taner Karataþ 21- Arzuhalin kalem alýp yazandý Gönülleri þiir ile kazandý Sýfata, rütbeye bakmaz kýzandý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 22- Mevla rahmet eyle, þair kuluna, Gelen Abdurahim giden Karakoç. Sýnav için geldik, azýk alýna, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Adem Armaðan 23- Bu gün bizim kara yasýmýz vardýr Gözlerden akýyor yaþýmýz vardýr Yüreklerde acý sancýmýz vardýr Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Aþýk METÝNÝ 24- Ozan’ýn aþýðýn öncüsü oldun Gönüller fetedip ödüller aldýn Þiir deryasýnda ummana daldýn Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 25- Karakoç dünyadan göçtü dediler Rabbinin yanýna uçtu dediler Melekler kanadýn açtý dediler Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 26- Þiir yorumcusu canlar çaðlýyor Milyonlarca þiir seven aðlýyor Bülbül þebingüle sevda baðlýyor Ýþte Abdurrahim, iþte Karakoç... Hikmet OKUYAR 27- Yazýlmýþ anlýna böyleymiþ yazý Giderken gönlüme býraktý sýzý Sendin meclislerin sohbeti sazý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Taner Karataþ 28- Þimdi öksüz kaldý türküler sazlar Ellerim sema da dilde niyazlar Dört mevsimin dördü hep seni özler Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 29- Duydum ki o büyük efsane ölmüþ Erkekçe yaþayýp hak yolu bilmiþ Ýnsanlar nezdinde hayýrlý kulmuþ Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 30- Bizim Hikmet dedi, Sen de Okuyar Þiir Dünyasýnda, Karakoç’u sor Abdurrahim diyen, gönüllere gir Ýþte Abdurrahim, iþte Karakoç… Hikmet OKUYAR 31- Feleðin engeli kesti yolunu Döktü yapraðýný kýrdý dalýný Arý oldu bizler derdik balýný Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Taner Karataþ 32- Oralar buraya benzemez hâþâ Telaþ eylemeyin diyordu boþa Gideceðin derdi ister yüz yaþa Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 33- Ömür dediðimiz kýsa bir zaman Dertler ile keder vermiyor aman Ýlkbahar sonbahar kýþý çok yaman Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Hatice BOZKURT SARITAÞ 34- Vade yetip ömür biter gün biter Her canlý dünyadan mutlaka gider Haksýzlýða karþý dur derdi yeter Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 35- Teslim alýr bundan sonra mevlasý Yýkýldý þairin ozan kalesi Bir gün devriliyor hayat kulesi Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... REFÝK KUTLU 36- Þimdi sen terkettin o Mihribaný Ýki gözü çeþme sýzlar sol yaný Cennette melekler karþýlar onu Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 37- Rehberlik ettiniz doðru yazdýnýz Bizlere bir ýþýk gören gözdünüz Dillere kelime güzel sözdünüz Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Aþýk METÝN 38- Gidenler dönmüyor tabi özleriz Kapý çalacakmýþ gibi gözleriz Unutulmaz aný gönle sözleriz Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Hatice BOZKURT SARITAÞ. 39- Yazýlan anýla bozulmaz yazý Ölümü tadacak erkeði kýzý Yüreklere düþtü dinmez bu sýzý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 40- Hep Hakký savundu Haktý tasasý Ýslam la yaþadý Kur’an yasasý Þiirlerle doldu Türkün kasasý Ýþte Abdurrahim iþte Korakoç… Ýlkay Coþkun 41- Allah’ýn kelamý düþmezdi dillen Alanda yaratan ne gelir elden Kim ayrýlmak ister böylesi gülden Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 42- Mihriban deyince sen geldin akla Efsane o sarý saçlarý sakla Al gülün terini cennette kokla Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 43- Rabbim meleklere katýsýn o kulu En güzel cenneti tatsýn o kulu Kabrinde nurluca yatsýn o kulu Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 44- Güzel sözlerinden daim aldým ben Ölümüne saçlarýmý yoldum ben Gýyabýnda hakka dua saldým ben Ýþte Abdurrahim iþte Korakoç... REFÝK KUTLU 45- Mihriban’ýn yetim kaldý dediler Neden kalsýn dostum, yazan yaþýyor Bizi hüzünlere saldý dediler Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 46- Kýrk altý gün yattý etmez þikâyet Son buldu sayýlý günler nihayet Dua eder onca insan vilayet Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 47- Kaydý yüreklerden kutup yýldýzý, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç. Gitti þiirlerin altýn yaldýzý, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Eyyup MERT 48- Ozaným canlarým tenimiz yanar Dostlar yola bakar rahmetle anar Ýnanýlmaz nasýl yýkýldý çýnar Ýþte Abdurrahim iþte Korakoç… Hasan AKSU 49- Þairler ölümsüz, Karakoç ölmez Sevdasýz kalplerin yüzü hiç gülmez ’’Mihriban’’kim dersin, onu da bilmez Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 50- Sularý ýslanmaz! alevi üþür! Ýþte Abdurrahim iþte KARAKOÇ. Beþinci mevsimdi! yaþ seksen küsur Ýþte Abdurrahim iþte KARAKOÇ... Ayhan BAYRAM. 51- Yürek yangýnýydý onda Mihriban Türküsün gülüne söylerdi baðban. Acep hoþnut muydu bozulmuþ çaðdan, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Eyyup MERT 52- Semadaki kuþlar mahzun süzülür Bir çýnar göçmüþte Bekir üzülür Ankara da dostlar safa dizilir Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 53- Bir Cuma akþamý hakka yürüdü Mezarýný kimler kazdý kürüdü Dört yanýný gökten melek bürüdü Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 54- Kapattý kapýyý kötüden yana En güzel örnektir ’’Vur Emri’’ sana Kevser Irmaðý’ndan iç kana kana Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 55- Hastalýðýn duyup çok üzülmüþtüm Yakýn dostlarýndan haber almýþtým Ýyi dir dediler mutlu olmuþtum Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 56- Çok çekti elinden yamuk düþünce, Haksýza vururdu hemen peþince. Herkes pay alýrdý söz üleþince, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç…Eyyup MERT 57- Mihribanla sözde yaþanacaksýn Þiirlerle bizde ýþýnacaksýn Nesilden nesile taþýnacaksýn Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir AKBULUT 58- Kayaturan özü sözü bir insan Konuþtuðu dili en güzel lisan Vuslata erince dil olur susan Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 59- Sanma ki üzüldüm, giden cismindir Ebedî yaþayan, güzel ismindir Anadolu kokan asîl resmindir Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 60- Söylediði sözler kulakta küpe Yas tutuyor bugün dað ile tepe Sevgisi gönülde hep sere serpe Ýþte Abdurrahim iþte Korakoç… Bekir ALÝM 61- O’nu ancak onu bilenler anlar, Vedasýyla durgun, coþkulu kanlar. Mektup yetim kaldý, üzgün Hasan-lar, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Eyyup MERT 62- Hayali engindi kalemi zengin Bir daha cihana gelir mi dengin Seller gibi çaðlar coþuyor sevgin Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Mihriban EREN 63- Baþ eðmedi zulme, dostu aradý Çevresine baktý, þöyle taradý Gönül kazanmaktý O’nun muradý Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 64- Vur Emri demiþti Kan Yazýsýyla, Gerçekleri yazdý can sýzýsýyla. Av yapardý tüfek ve tazýsýyla, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Eyyup MERT 65- Vatana baðlýydý bir idi özü Yayýldý cihana duyuldu sözü Kýþkýrdýkça coþtu alev’i, közü Ýþte Abdurrahim iþte Korakoç… Bekir ALÝM 66- Rahmet pýnarýndan küçük bir inci Edepte hayâda us’ta birinci Hakikat, marifet sevda bilinci, Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç…Yusuf AÇIKGÖZ 67- Doðruyu savundu, dik durdu öyle Kolay kolay gelmez cihana böyle Eðmedi baþýný, gördün mü, söyle Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 68- Ahlak abidesi, þiirin piri Gitti canlar caný gelmez ki geri Nasýl dolar bilmem dünyada yeri Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Eyyup MERT 69- Derdi aþk olanýn dermaný sende Türkü türkü, mýsra mýsra, her dilde Sevgiliden bir hece var isminde Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Yusuf AÇIKGÖZ 70- Allah rahmet etsin Abdurrahim’e Sonunda kavuþtu Rahman Rahim’e Alllah sabýr versin sevdiklerine Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Hüseyin PARLAKDEMÝR 71- Seni örnek alsýn, âtide gençlik Bu çileli yoldan, önceden geçtik Feleðin sunduðu o zehri içtik Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 72- Karakoç sözünde her daim erdir Hakk’dan gayrýsýna eðilmez serdir Burasý sözlerin bittiði yerdir Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Eyyup MERT 73- Yer gök þimdi rahmet ile anýyor Sevenleri için için aðlýyor Yüreðimi adý bile daðlýyor Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 74- Nice koç yiðidin boynu büküldü Sel oldu gözyaþý aktý döküldü Zannettim canýmdan bir can söküldü Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Bekir ALÝM 75- Ýnsaný iþledi, insan aradý Þimdi sor kendine, kime yaradý ’’Bülbül’’ dü, ’’Gül’’ eydi O’nun feryâdý Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 76- O büyük üstada uðurlar olsun Verdiði emeðe karþýlýk bulsun Dilerim ki kabri nur ile dolsun Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Eyyup MERT 77- Gelecek nesiller seni anacak Dünya var oldukça izin kalacak Baðlamalar her gün senden çalacak Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 78- Habîb’in hakkýna, ismin hakkýna Diye teslim etti, rûhu Hakk’ýna Sen de ne düþerse, alsan hakkýna Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 79- Hasta yataðýnda bile aslandý Dostlar hatýr sordu kimi kýskandý Batýla kükredi hakka yaslandý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 80- Bunca þiirleri öksüz býraktý Arkasýndan nice dostlar ah çekti Bütün þair dostlar ayaða kalktý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Hüseyin PARLAKDEMÝR 81- Mazluma yoldaþtý zalime hasým Azrail’i görüp olmuþtur hýsým Adýna sevdalý ne güzel isim Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 82- Mert’im ondan aldým ben ilk ýþýðý Demiþtim o hem halk hem Hakk aþýðý Cennet olsun onun en son beþiði Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Eyyup MERT 83- Yâr’ine baðlýydý sýký sýkýya Yanaþtý limana, vardý kýyýya Vuslâta ermiþti, indi kuyuya Ýþte Abdurrahim, Ýþte Karakoç… Sadi TELTÝK 84- Baþkentin karanlýk odalarýnda Zulüm görürken nas zorbalarýnda Mertlik daðlarýnýn doruklarýnda Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 85- Ezelden ebede doðru yol aldý Onca insan geldi bak gör kim kaldý Dünya bir petekse oda bir baldý Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 86- Adalet özünde sözüne baðlý Býrakýp da gitti yüreðim daðlý Gelmemiþ cihana böyle Türk oðlu Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Bekir ALÝM 87- Topraðýn bol olsun, mekânýn cennet Þiirlerin ölmez bize emanet Adýn yaþayacak ederiz minnet Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç.... Sabiha SERÝN 88- Kendime gelirdim okuduðumda Vatan milletten soðuduðumda Okur güç alýrdým yorulduðumda Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 89- Kendi ötesini saklayan perde Nerde Abrurahim Karakoç nerde Nefesin tükenip bittiði yerde Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 90- Mamak’ta þölende seni tanýdým Efsane kitabým ben imzaladým Armaðan ederek takdirin aldým Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Sabiha SERÝN 91- Yaptýðý iþlerde hakký gözetir Malumun yanýnda zulmü titretir Kanunu kültürü edep öðretir Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 92- Sabýr edip nefsi vursam zincire Gireceðim bende bir gün kabire Bir Fatiha oku derim fakire Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 93- Bu serzeniþ Hakka kulluða davet Ne olur Üstadým hakkýn helal et Bu can her bedende durmaz emanet Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Bekir ALÝM 94- Ýkimizin resmi Kar Tanaleri’nde Ýstedim ki sonsuz ol yüreklerde Nasýl unuturum sevgin her yerde Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç... Sabiha SERÝN 95- Okurdum Kur’an’ý eyledim hatim Örnek aldý seni ben gibi yetim O’ndandýr bu gücüm O’ndan kudretim Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 96- Mihriban dinleyip hep seni andým Hasta yataðýndan kalkarsýn sandým Öldüðünü duydum, ateþte yandým Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç.... Sabiha SERÝN 97- Zemherinin soðuk sessizliðinde Kendini bilmezin densizliðinde Yüreklerde insaf çekildiðinde Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 98- Kabrin örtsem güller ile çiçekten Çok isterim komþun olmak gerçekten Korur muyum karýncadan böcekten Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN 99- Aramýzda giden yorgun bedeni Rabbim yardým et sen ver rahmetini Tuðrul korur býrak has servetini Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Ertuðrul ÇÝTÝL 100- Kayaturan insan dalda bir çiçek Bu dünya fanidir ölümse gerçek O’ndan geldik herkes O’na dönecek Ýþte Abdurrahim iþte Karakoç… Þevki KAYATURAN
(09.06.2012 Saat: 10.40)
07.06.2012 tarihinde hakkýn rahmetine kavuþan üstad, þair- yazar Abrurrahim KARAKOÇ için internet üzerinden Türkiye’nin her yerinden Sivas’tan, Ýzmir’den, Adana’dan, Giresun’dan, Gümüþhane’den, Amasya’dan, Nevþehir’den, Kayseri’den, kars’tan, Ýstanbul ve Ankara’dan katýlan yirmi bir þairle yaptýðýmýz atýþmanýn bir bölümünü sizlerle paylaþmak, o koca çýnarý hayýrla yâd edelim istedim. Mekâný cennet olsun. Ýnanýp iman etmiþ kullar için ölüm bir kayýp deðil sevgiliye kavuþmak vuslata ermektir. Bu vesileyle merhuma Allah (c.c.) rahmet, yakýnlarýna ve sevenlerine de baþsaðlýðý diliyorum.
Þevki KAYATURAN Sosyal Medyada Paylaşın:
kayaturan58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.