BEN...
Çiçekler içinde gonca gülümü
Yemiþler tepside kiraz,üzümü
Dostlarla birlikte geçen günümü
Sohbeti,meclisi çok özledim ben
Þiirler yazarken akan sözleri
Gönüller çaðlarken gülen gözleri
Sýcacýk simitle demli çaylarý
Neþeyi sevgiyi özde bildim ben
Seranad verirken çeþm i bülbüller
Boynunu bükerdi gülle sümbüller
Vuslata ermeli derken gönüller
Öyle bir ateþ ki hamdým piþtim ben
Kýrma kalemi hassastýr bükülür
Taþýrma bardaðý sonra dökülür
Noktasý virgülü elbet sökülür
Tatlý dil ,hoþgörü yol izledim ben
Yýldýzlar parlarken ayevi doldu
Gecenin ibresi sabahý buldu
Hesabý ödeyen mutluluk oldu
Kalplerden kalplere Güldeste’yim ben
NEÞE KIZILYAR
SEVGÝLERÝMLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.