Güneş büyüklüğünde Yüzüm

henüz unutmamýþken eski baharlarýn ýlýk pembe nefesini
efkarýmý susatan eylül var gözlerinde, sessiz ve derin
þimdi sen, yüzünü kaldýrýp bana baksan
ufak bir intiharý yaþasa gözlerimiz, sonrasý hep aþk
haziran bu sefer kararlý, inan zor deðil ölmek

þehirlerden öðrenmiþiz, yenilgilerimizi ýssýz kaldýrýmlara býrakmayý
kulaðýmýza merasimle üflenmiþ dünyanýn karanlýðý
siyah önlüklü, beyaz yakalý çocukluðumuza öðütlenmiþ
çöplüðünü beðenmeyen rededermiþ Tanrýyý



kurgusu boþaltýlmýþ mevsimlerden geçtik
sesten koptuk
bir baþ dönmesi, mide bulantýsý
sonra sustuk
çok uzun sustuk
ortak dilimiz anlatamýyor adý konmamýþ yalnýzlýðý
sakýn ýsýrma bu elmayý, yasak
mavi kanatlý kelebeði düþlemek
aklýmýz kayar aman ha uçurtmalara
rüzgarla seviþmekten bile korkutmuþlar
tozlu bir kitaplýkta kalmýþ
salkým söðüt sevdalar

çöpünü dökelim kalabalýðýn
kim kimin nefretiyse
çareler tartýþsýn kahvehanelerde
çocuklarý alýp
biz gidelim cennetin kapýsýna


mevsimlerden mevsimelere süzülür
ateþ daðýnda ýsýrgan otunda daðlanýr
derman deresi suyla söyleþiriz
geçmiþle gelecek barýþsýn, iyi ki yanmýþýz
önemli olan her þeyi yeniden aþka dönüþtürmek
haziran bu sefer kararlý, inan zor deðil ölmek


yeni bir yaza merhaba diyebiliriz
güz çölü kederlerler titreyip tin sökümüne geçmiþ
özgürlüðü özleyenler
deniz gibi uyanmýþ
þimdi sen, yüzünü kaldýrýp bana baksan
kanat seslerini duyarsýn gülüþümde...





Sosyal Medyada Paylaşın: