CENAZE ADABI.....

Cenazede vardýr,ibret bizlere,
Bir uyarý ikaz, gaflettekine,
Yazýk uyanmayan, katý kalplere,
Tabuta girersin,bir gün sen kardeþ.



Her zaman bakmazsýn, kabirdekine,
Seni de taþýrlar,beyaz kefende,
Sanma hemen olmaz,ani gelirde,
Kefene sararlar, bir günde kardeþ.



Tabuttaki yarým, býrakmýþ iþi
Hesapta doðru da,çekilmiþ fiþi,
On tane oðlunda, kurtarmaz seni,
Kara toprak bir gün, girersin kardeþ.



Koy kendini ölen,mevta yerine,
Vallahi girersin,daracýk kabre,
Bu kibir,þatafat,aceba niye,
Elbiseni bir bir,soyarlar kardeþ.



E.Hureyre ra.bir, mevta görünce,
Git,elbet ardýndan, gelirim ben de,
Eshab derdi gider, þimdi nereye,
Kabirde soruyu, sorarlar kardeþ.



Eskiler korkardý,çok cenazede,
Þimdilerde gözü, yapýlan evde,
Sekseninde dedem,bakýp gülmekte,
Helvaný piþirip , yerler hep kardeþ.



Cenazede konuþur,miras payýný,
Kalan malý yoklar,hep akrabasý,
Düþünmez baþýna, gelen belayý,
Bir gün gel bakalým ,derler hep kardeþ.




Unuttuk biz hepten, Allah Kuraný,
Kalpler oldu demir daha da katý,
Kahve köþesinde,geçirdik vakti,
Boþ zamanlarý da, sorarlar kardeþ.

07.06.2012//Kýrýkkale
Hidayet Doðan OSMANOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: