Ey kendi olan ve kendiliðinden özgür kalan,
ne zincir var gönlümde seni tutan
ne kal demeye dilde hal,
öylesi vurgunluðunda bir badenin
gel ve öylece kal..
Ey benim nefes durgunluðum,
kýrýlan kalemim,
varlýðýna ayrý yokluðuna ayrý vurgunluðum,
mürekkep damlatýr kan tutar damarlarým
idamýma hükmetsen de
derdime dermana yetsen de
tatlýdýr elemim
dile sýðar mý ahval
gel ve öylece kal..
Bitirecekse de bir bakýþýn ömrümü
günü asra çevirip gel
gitmek bana yakýþýr
can verip gitmek
bir tebessümüne an verip gitmek..
tüm sözlerimi devirip gel..
gel ve bende kal..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.