YASAKLADILAR BANA SENİ

Akþam olunca yanar, karþý köþkün lambasý.
Örter tüm perdeleri,sevdiðimin anasý.
Yasakladýlar bana,göstermiyorlar onu.
Bitirecektir beni,sanki bu iþin sonu.

Çýldýracaðým her an,ben onu görmeyince.
O mekanýn içinde,nasýldýr bilmeyince.
Durulmuyor hasretim,görüþünce uzaktan.
Fena halde kýzgýným,kurulan bu tuzaktan.

Bakýyormuþsun bana,perdelerin ardýndan.
Haber veriyor senden,gizlice bana ablan.
El sallýyorum sana,görünce seni camdan.
Kurtaracaðým bir gün,bu kocaman zindandan.

Ne kadar zaman sonra,bitecektir bu azap.
Bana bir fýrsat taný,benim dediðimi yap.
Kaçýracaðým seni,sokakta görür görmez.
Gideceðimiz yeri,asla kimse bilemez.

Haber veririz sonra,evleniyoruz diye.
Geliriz sizin köþke,veririz davetiye.
Güzellikle olmazsa,bir yolunu buluruz.
Birlikte kaçarsak biz, ancak mutlu oluruz.

Siz siz olun dostlarým,sevene dokunmayýn.
Ýkisi arasýnda,kara kedi olmayýn.
Bahaneler bulmayýn,karýþtý diye ele.
Býrakýn evlensinler,izniniz yoksa bile.



Deðerli dostlar:
Þiir yazan her yazdýðýný yaþamaz,lakin her yaþadýðýný yazar.
Bende her yazdýðýmý yaþamýyorum.
sadece gözlerimi kapayýp,gönlümü aralýyorum.
Aradan dökülenleri yazýyorum.
Hepsi bu kadar.
Saygýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: