Dalýndan mý uçurdum ki susuyorsun böyle garip? Þaký artýk, yeter susma, bana vefa gerek, vefa, Derdin nedir, sevdamýdýr, ne olursun söyle garip, Yalvarýrým surat asma, bana vefa gerek, vefa.
Sahipsizim bu cihanda, Hak’tan baþka sahibim yok, Gönül viran, kalbim kýrýk, sevgiden hiç nasibim yok, Yardan ayrý düþtüm gayrý, yaþamaya sebebim yok, Benden umudunu kesme, bana vefa gerek, vefa.
Bir meltemdi esiveren, kalbimde oldu fýrtýna, Ýçemedim aþk meyini dudaðýndan kana kana, Kuru gazeller misali savurdun ya dört bir yana, Yalvarýrým artýk esme, bana vefa gerek, vefa.
Aþk odunu tutuþturdun, döndü gönül cehenneme, Mevsimim hazan mevsimi, senle vuslat benim neme? Benim gözüm öne bakar, artýk bana canan deme, Kabrime gel, sakýn küsme, bana vefa gerek, vefa.
Aydýnlanmýþtým seninle, gecem kara, günüm kara, Sevdalandým da ne oldu, þimdi düþtüm iþte zara, Ýster sevme, ister öldür, artýk onulmaz bu yara, Iþýðýný benden kýsma, bana vefa gerek vefa.
07.Haziran.2012 18
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.