Yine ayaklanmýþ, Ýçimde mühürlenmiþ hüzünler... Yine and etmiþ, Vurmaya avcý ceylanlar... Yüreðine niþan alalým demiþ, Tam vuracakmýþlar ki, Kanatlarý sakat kýrýk bulmuþlar, Sol yanýný ayaza kaptýran kuþu... Kurþunlarý beyaz gelinliðe bürüyüp Adýna gelin diyenler. Gözlerimde Yusuf Kerem’in haykýrýþlarý... Tut elimden gidelim...
ÝSA’nýn göðüne alýnmaya ramak kalmýþken! Nereden çýktý þimdi eski günahlar, Ayaklarýmý da kestim bulutlara varmýþken! Aðla Yusuf Kerem’im.aðla azap verene, Annen kundaðýnda siyah gül kokularý býraktý. Hatýramdýr dedi,Yusuf Kerem-ime! Her sözü nakýþ nakýþ,yüreyine iþledi... Dilimde yusuf keremin göz yaþlarý Tut elimden gidelim...
YÜREK koymak,aþka yanmak vardýr, Belki gerçek þairler onlardýr... Her insanýn içinde bir þiir vardýr, Bizlerin þiiri doðmadan evvel baþlayandýr... Daha geceyi içmem lazým, Göklere aðýtlar yakmam lazým, Tut elimden Yusuf Kerem-im, Minik adýmlarla gidelim... Bizlerin þiiri doðmadan evvel baþlayandýr... Gidelim tut elimden gidelim...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 08.06.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.