Anne… Ben çiçeðindim senin Katmer katmer açacaktým Etrafa mis kokular saçacaktým Yapamadým, deðil mi? Anne… Bana hep kardelenim derdin Senin Kardelenin olacaktým Obalar beni gördüðünde Þenlikler kurduðu, halaylar çektiði Baharýn müjdeleyici olan Kardelen… Olamadým deðil mi? Anne… Ben aslýnda yine çiçeðinim senin Açmasam da katmer katmer baharda Halay çektirmesem de obalara Þenlik götürmesem de.. Yine senin çiçeðinim Bu yaban gurbet ellerde… Her ne kadar adýma.. “Sermaye” diye baksalar da Ben senin kaldýrým çiçeðinim Bir gece o kaldýrýmda. Bir gece baþka kaldýrým da… Anne.. Gurbetin bu acý soðuðunda Soðuk birkaç elin Ateþ ettiði siyah namluda Yeþermeye çalýþýyorum inatla.. Kah bu kaldýrýmda.. Kah öteki kaldýrýmda..
lütfi KÜPELÝ (Sarayburnu’nda Akþam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
lutfikup Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.