Buralardan Vazgeçmelerim
Yorgunluk süzülüyor üstüme
Bir yanda gecenin huzuru
Bir yanda gönlümün buruþukluðu
Erken vazgeçtiðimi söylüyorlar hayattan
Kendime bile þaþýrmam vazgeçerim bu yoldan,
Gündüzüde geceyide gördüm de ondan vazgeçerim
Çünkü paranýn gücünü gördüm hayatta
Ve karþýmdaki güçsüzlüðü güldürdü beni
Kaðýt deðil gönüldür çünkü deðerli
Üzdü paranýn gönül gözükmesi
Çirkin kýlýklarda kabul edilmesi
Yalancý aðýzlarda hüküm vermesi
Tanrý gibi tapýlmasý üzdü beni paraya
Oysa insan,ne kadar deðerli
Ne deðerlidir bir kalp,ülkem kadar deðerli
Paranýnda suçu yok aslýnda
Kirli gözüküyor diye üzülüyordur belki
Gönül satýn alýyor diye ölüyordur belki
Aslýnda iyi anlaþýrýz
Hükmünü tam süremez bende
Gönlümün önüne koyup öne süremem bende
Korkarým çok paralý olmaktan
Birisi para için gönlünü bana sunarsa diye
Korkarým elbet çok paralý olmaktan
Ve daha çok köle gördüm halinden muzdarip
Lüksün en iyisinide
Kötünün bayat ekmedðinide gördüm
Lakin huzur göremedim
Bundandýr vazgeçmelerim
Gördüm görelide severim þükür diyen dili
Yok çaresi padiþah bile olsan
Yok çaresi hep fakiride oynasan
Yok çaresi milyonlarýn gönlünde tahta kursan
Ölüm çeker hýrsýmý
Gönül dinler rabbi
Heyecan yok,görev heybetli
Güldürüyor yapýlanlar para için
Güzel söz,yalakalýk her biri biçim biçim
Ýþte orada para yok ya,ondandýr buralardan vazgeçmelerim
Sebepsiz,nedensiz,sessiz
Kendi cennetimin içindeyim
Ve her an vazgeçebilirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.