Bu duvarlar yetmiyor bizi ayýrmaya bilesin... Bu parmaklýklar, bu demir kapýlar, bu hava, inan... Bazen bir yumrukta yýkacak kadar güçlü, Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardýr... Hangi zorluðu yenmemiþ insanoðlu. Hele taþýyorsa içinde bu insanca sevgiyi. Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiðim. Damla damla birikiyor insan. Damla damla sevgili... Bir gün akýp gideceðiz hayata... Duvarlar yýkýlacak, açýlacak bütün kapýlar bilesin. Benim yüreðim sensin þimdi, seni vurur durur... Ve yine damla damla çoðalýyorsun içimde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Güney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.