çorak topraðýn içinde dalyan gibi çocuk,, sözü özü birdi, gözü kara mertti kimi sevse kime yanaþsa ellerin di, kime söz söylese dili mühürlendi ayaklarý zincirlendi ruhu kýrpaçlandý
kaldý ortada bir karanfil dalý gibi susuz ve çýplak yorgun dargýn ilk günkü gibi kalp çarpýntýsý daðýn yamacýna vumuþ ezilmiþ aþk yolunda bileylenmiþ emek yolunda sakaðýn en baþýnda sövülmüþ ilagal yürüyüþte bayrak gibi dim dik hürriyet yolunda ömür deðirmeni döndü saçý aklar vurdu acý içti gün ile boðuþtu , kah güneþe koþtu kah zamaný bölüþtü ekmeðe katýk oldu kýzgýn leþ ile tanýþtý yakasýna yapýþtý zincire vuruldu töðbe bozdu kavganýn þahýnda vuruþtu her þeyi yaþadý da kahbeyi bir anlamadý,
hayata gülüp geçti sevgi ekti kahýr biçti toprak oldu susuz kaldý çiçek oldu kavruldu yandý akýllý oldu fiþlendi deli oldu ködesi buldu el gibi dövdüler baþýný eðmedi herþeyin bir çaresi var sandý kefene çare bulamadý belkide bu yüzden adamdý
irfan kökten
05/06/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.