Hayat bizi alt edip, yenmeden gel diyerek, Muhabbete kandýrýr, dillerin balý adam. Yüreðinden süzerek, içinden geçenleri, Gönülleri mest eder, o hoþ sedalý adam.
Kalemi saðlam yazar, çabuk bitmez silgisi, Yeniden var ediyor, çoðaltýyor ilgisi, Þanýna pek yakýþýr, her þeyden var bilgisi, Gelin çeyizi gibi, eksiksiz dolu adam.
Hicrana yenilse de, sadakat var burcunda, Edep hayâ bezinden, bol bulunur hurcunda, Ha düþtü ha düþecek, kirpiðimin ucunda, Gözlerimin selinin, gizemli yolu adam.
Bin yýllýk çýnar olur, dal budak salar bende, Ufalýr küçülürüm, ondan uzak gidende, Yarýnda da olacak, olduðu gibi dünde, Bahçemde ki servinin, muhteþem dalý adam.
Tesir etmez hiç bir söz, gönül gözü doyana, Hercai sevdalarýn, gülüp geçtim halýna, Tarif etmek imkânsýz, sayfalar yetmez ona, Gerçeðin ta kendisi, aþka sevdalý adam.
Demlenmiþ sevdalarýn, düþlerine yatmaya, Þems ile Mevlana’nýn dünyasýna batmaya, BOZOK kýza ilahi, bir aþký tanýtmaya, Nefes kadar yakýndýr, gövdemin solu adam.
ALÝYE UYANIK//ÇANAKKALE/ GEYÝKLÝ 04.06.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.