Eylül Kuşatması

Ben hatýrlarým hep, hatýrlamalý insan
Renklerin ilk rengini, rüzgarlarýn ilk uðultusunu
Daima bir tutam eylül çýkar geçmiþ zamanlardan
Sarýþýn bir hüzünle gülümser eylüllerin sonu

Dalýp aynalarda saçlarýn kýrlarýna ve anlar,
Ýnsan neler derlediðini ömrün yollarýndan
Þu telinde bir sevda baharýnýn þavký var
Þu çizgide bir eski yaz gecesi uzar

Girip delice tutkularla kolkola
Yürüse de isyan vadilerinde günahlarla
Yine de susturulmuþ bir yaný vardýr kalbin
Bahtýmýz okunur çehresinde bütün eylüllerin

Bazan bir hazinedir cevapsýz sorulardaki sýrlar
Dað sularýnýn suru yüzündeki yalnýzlýk
Kýr çiçeklerine ne söylerse içimde o var
Unutma þairliðim, biz hep eylüllerde kucaklaþtýk

Düþsün, düþen yaprak solsun solan çiçek
Ýnletsin ýssýz yöreleri bir yetim gibi sam yeli
Vedalaþtýðýmýz herþey yine bize dönecek
Bunlarý hatýrlatýr sonbaharýn þefkatli eli

Ben hatýrlarým hep, hatýrlamalý insan
Yardan ayrýlýþlarýn yürekte yeþerttiði dualarý
Öyle baþladýðýný ölümsüz efsanelerin
Ýliklere kadar iþler hatýrasý mevsimlerin
Lakin eylüllerinki biraz daha derin

Sosyal Medyada Paylaşın: