Ben seni sevmedim,
Sensizliði sevdim aslýnda...
Sen hiç olmadýn yanýmda,
Sensizlik oldu her anýmda...
Seni sevdiði haykýrýrken yüzüne,
Sensizliði kabullenmiþtim;
Girmiþtim olmayacak aþk çýkmazýna...
Öyle bir sevdaydý ki benimkisi,
Girmiþti benliðinin her zerresine,
Öyle bir aþktý ki benimkisi,
Akýl çoktan çýkmýþtý tatile...
Uykusuz geceler vardý çekilmez,
Gözlerimden gözyaþý deðil kan akardý...
Kalbimdeki alev gökyüzüne uzanýp,
Dayanýlmaz acýlarla yakardý...
Ben çaresizliði sevmiþtim,
Beynimde ki fýrtýnayý,
Hayalimdeki güler yüzünü,
Gecelerimi bölen kabuslarý,
Bana söylediðin yalan sözünü,
Sensiz senle olan her halimi sevdim...
Ben seni sevmedim,
Sensizliði sevdim aslýnda...
Öyle büyüktü ki sevdam,
Kör olmuþtu gözlerim...
Dünyada bir sen vardýn,
Birde bende ki büyük aþkýn...
Ne kýþa þikayetim vardý,
Ne de bahara alkýþ tutuyordum...
Dumanlý havada kayboluyor,
Kalp atýþýmda seni buluyordum....
Ne hayal kurmaktan vaz geçiyordum,
Ne de hayalden öteye geçebiliyordum...
Bazen mutluluðum oluyordun,
Bazense acý olup içime doluyordun...
Ben seni çok seviyordum
Sensizliði buluyordum...
Þimdi anlýyorum ki,
Senle var olan ömrüm,
Sensizliði yaþayacak...
Meðerse ben seni deðil,
Sensizliði sevmiþim umutsuzca;
Bilerek kendimi atmýþým nara....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.