ZEYNEB

Azize Þairi’ne

Ya Zeyneb!...
Býrak acýlarýmýz derdimize derman olsun
Býrak istenmeyen adama çýksýn ismimiz
Sanma yaþayacaklar onlar ölümsüz
Kasem ederim bu sürmeyecek böyle
Yazýlanýn noktasýyýz rengini kandan alan gülün
Kim gülmesini yasaklar bayramlarda öksüzlerin
Kim bunca günahý yüklenir dünya deðiþtirirken
Biz sevgisiz büyütmeyiz hasretimizi
Onlar tanýrlar beni ve bizi
Biz ahd etmiþiz alnýmýz açýk baþýmýz dik duracak
Onlar bizi böyle tanýmaktan ürkek
Hangi canlý kýyamete dek yaþar yeryüzünde
Ah Zeyneb, neler yaþadým senin gidiþinle
Topraða ekilidir her düþen bilinmelidir
Ortadoðu’dan yeþerecek elbet tohum
Ne sýkýntýlar çekmektedir çocuklar bilirim
Bir elinde ýsýrýlmýþ ekmek parçasý
Öbür elinde kocaman taþ
Bu yolda uzayýp gider kanayan yaram
Baðrýmýn orta yerinde
Köle olmadýkça kabullenmezler bizi
Alnýmýzda þehadetin izleri
Zeyneb, nasýl anlatsam petrol rûyalarýný
Her düþen benden düþer
Hain rüzgarlara karþý direnir aðaç
Yaprak yaprak savruluruz yeryüzüne
Ben hikâyesini yazmaktan býktým serencamýn
Affet beni Zeyneb, bir derman olmaz senin yarana
Yazdýklarým böyle sürecek aðlayacaksýn sen
Ben mutlu olacaðým sanma kelime avcýsýyým
Ah Zeyneb, ne sulardan geçtik boðulmadýk
Onlara karþý bunu hiç saklamadýk
Güneþ herkes için doðar
Topraktan kaynayan sudan herkes içmeli
Ah Zeyneb, sözüm söz yemindir sen gülmedikçe
Ben rahat olmayacaðým yer yüzünde
Nerede senin gibi Zeyneb görsem
Saçlarý coðrafyam denli daðýnýk
Zayýf incecik bilekleri
Teni farklý olsa Zeyneb olmak deðiþmez
Zeyneb olmaya kirli düþüncelerin aklý ermez
Sen mutluluðun reçetesisin avucumda yazýlý ismin
Nice sevda yüklü bulutlara gebedir gökyüzü
Sol yaným aðrýr da söyleyemem
Zeyneb
Eþim Zeyneb
Kardeþim Zeyneb
Kýzým Zeyneb
Her þey Mecnun’a Leyla görünür dünyamda
Ben Zeyneb’e hasret
Ya Zeyneb!...
Hangi coðrafya kanar baðrým yabancý kalmýþsa acýya
Ben o baðrý deþerim bilmelisin
Ha Zeyneb!..




Sosyal Medyada Paylaşın: