MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GEVEZE GÖNLÜM
MEHMET ÇOBAN

GEVEZE GÖNLÜM


Rüzgâr keman yayý
Yaprak üzerinde dolaþýyor
Sanma ortaya çýkan hýþýrtý
Doðanýn senfonisi yayýlýyor

Böcekler, arýlar söylüyor
Kuþlar kanat çýrpýp alkýþlýyor
Çiçekler baþlarýný kaldýrmýþ bakýyor
Her biri sevinçle selamlýyor

Ve insan aðacý baltalýyor
Testerenin zýrýltýsý doðallýðý bozuyor
Bir bestekâr yere devriliyor

Ve insan yýkýlýþý alkýþlýyor
Baþka yýkýlýþlar için plan yapýyor

Bulut gökyüzünden olanlarý seyrediyor
Hüzünlü, mahzun bölgeyi terk ediyor
Gözyaþlarýný boþuna akýtmak istemiyor
Derinden çektiði ahlarýyla baþka yerlerde gürlüyor
Hýþýmla þimþeklerini bu tarafa çakýyor
Uzaklarda hüngür hüngür aðlýyor
Gözyaþlarýyla yeryüzünü yýkýyor

Ve insan sürgünü alkýþlýyor
Yýkýlýþý betonlarla kutluyor
Kan dökenlerin heykelleriyle donatýyor

Bir çocuk soruyor
“Baba, bu heykel kaç kiþi öldürmüþtür”

Baba, heykele küçümseyerek bakýyor
“Bunda pek iþ yok oðlum, bizim oradaki daha çok insan öldürmüþtür”
“Bizim ki bundan daha iyi kahramandýr” diyor

Babayla, çocuk siyah yeryüzünde yürüyor
Uzaklardaki yeþiller onlarý seyrediyor
Kokmuþ, kirlenmiþ deniz onlara bakýyor

Ve insan medeniyetini alkýþlýyor
Her gün, heykellerini dikiyor
Her heykeline canlar öldürüyor

Kanatlanmýþ kuþlar kaçýþýyor
Gökyüzünü ateþ kusan kuþlar dolduruyor
Yeryüzü, gökyüzü kan kusuyor
Her damla bir heykel oluyor
Yeryüzünü putlar dolduruyor

Kaval sesi duyulmuyor
Kuzular dinlemiyor
Kuþlar alkýþlamýyor
Köpekler havlamýyor
Artýk yýlanlar bile ýsýrmýyor

Gönlüm geveze geziniyor
Yüreðim bin pare eziliyor
Ölümler bin, görülmüyor

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.