Yitikler Çıkmazı

-Quo Vadis?
-Kendimi bulmaða...


Ellerinde þaraplar tutuþuyor
Mecnunsun Leylaný arýyorsun hep diplenen kadehte
Ýðreti gülücükler kondurup dudaklarýna peþpeþe
Laleliden Ýzmire selamlar veriyorsun.

Yaþantýný geçmiþte unutmuþsun aranýþýn bu yüzden
Seni kaç kez kayýp bürolarýna kendini sorarken yakalýyorum
Paris-Ýstanbul trenine kaçak binerken
Beyrutun esrar tekkelerinde sýzarken yakalýyorum.

Þimdi aðlarsýn, herkeslerden baþkaca aðlarsýn Ýzmirlere
Gerçi kimseler görmedi, o bile görmedi gözlerinin yaþýný
Ama aðlamak yanaklarý ýslatarak olmazki sade
Bunu bir ben anladým, Tanrý daha anlamadý.

Yeter diyorum dinle beni, bu sokak çýkmaz sokak
Bir elinde kadehin konuþuyor bir elinde kanlý býçak
Dinlemeden yürüyorsun sendeleye sendeleye
Býrakýyorum artýk peþini,var git nereye istersen
’Haydar Haydar günah senin bana ne’

Bana gelince: Ben yaþanmadan eskiyen dünlere küfür okuyorum
Beþik yýllarýma üç sýra,çocuk yýllarýma altý
Bugüne dokuz sýra okuyorum gelecekte bütün umudum
Çünkü geçmiþ geçmiþ deðil yaþanmýþ olmalýydý.

Ne yapmam gerekti bilmiyordum tutunacak dalým yoktu
Kýrsam bütün zincirleri açýkta kalýrdým
Belki diyordum bir sabah güneþ belki böler uykumu
Ben o zamanlar Düzce’de küçümen bir kýzcaðýzdým.

Þimdi çýðlar gibi büyüyen hýncýmý alýyorum bilin
Gözlerim faili meçhul cinayetler iþliyor
Kanlý cesetler çiðniyorum mola vermeksizin
Tolga durup durup sadistliðimi söylüyor.

Sahi hangi çaðda hakký verilmiþti Sezarýn
Altmýþyedi ilimizde beni sevenler varsa
Bana ah edenler,yalvaranlar varsa
Ve ben sevemiyorsam kimseyi kendimden özge
’Haydar Haydar günah benim sana ne’

Lütfü kantinde Rodinin Düþünen Adamý
Bilmiyor oysa ki düþünmek yasak
Kendini nerde kaybetmiþti bir bilse
Bir bilse sanýyor ki hemen bulacak

Çinkoyu eriten þaraplarý Yorgonun derdini eritmiyor
Süheylayý her gördüðünde çoðalýyor özlemi
Beþ yýl önce kaybetmiþti kendini hiç deðilse bunu biliyor
Dön beþ yýl önceye bul kendini diyorum hayýr diyor gözleri.

Ne denli yakýnsa aradýklarý - bakýþlarý o denli donuk
Herkes kendini bir baþkasý sanýyor
Hepsinde bir tedirgin soluk
Unutmuþlar - hiçbiri kimliðini bilmiyor.

Neden mi diyorlar koþmamýz þaraplara / bulmak
Bulmak kendimizi çizginin ötesinde
Dört yol aðzýndalar ama ne var ki yollar salkým saçak
Bulurlar mý bilmem bir adým yürüyüþe iki mola vermekle
Bulamazlarsa bile Haydar Haydar günah onlarýn kime ne?
Sosyal Medyada Paylaşın: