Bülbül küsmüþ gülüne, ona konmaz oldu Sanki her daim gece, sabah olmaz oldu Diller unutmuþ artýk, dua etmez oldu Sevdalý yüreklere, güneþ doðmaz oldu..
Kin nefret dolanmýþ, kardeþ kardeþi vurdu Zamlar yolunu almýþ, para yetmez oldu Saygý,sevgi, ahlak, namus pazara kondu Bencil olmanýn adý, medeniyet oldu..
Bulut kýzdý bize, akýtmýyor yaðmuru Gelecek korkulu, geçmiþ aranýr oldu Kendimizi bile aldattýk, yalan doðru Sanýrým insanlýk, yaþamayý unuttu Ama belký de; YAÞAM ÝNSANLARI YUTTU..
Apsuva..1/11/2007..Sakarya..
Sosyal Medyada Paylaşın:
apsuva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.