ne yapsam fayda etmedi, saatlerce dil döktüm
saçlarýný aralayýp alnýný, elime alýp ellerini öptüm
saçlarýný, yüzünü okþadým, baðrýma yaslandýrdým
konuþsun açýlsýn için sorular sýraladým, saçmaladým
gözlerime baktý, fýsýltýyla yine “bebeðim” dedi, öldüm
demiþti ki “senden beri yakýnlaþmadýk, uzaðým ondan”
aralýktan bu yana, altý aydan fazla oldu nereden baksan
ne olursa olsun, cesaretsizliðimi yenip, gözümü yumup
ellerini tutup “sen hamile miydin” dedim!, þeytana uyup
zemberekten kurtulmuþ gibi, uzaklaþtý baðrýmdan,
çantasýný aldý, kolyesini çýkarýp býraktý, kapýya yöneldi
dönmekten, bakmaktan, bir þeyler söylemekten vazgeçti
peþinden koþtum, rezil olmaktan çekinmedim yalvardým
anlattým, özür diledim, ayaklarýna kapandým, aðladým
Gül’üm ne telefonunu açtý, ne mesajlarýma cevap verdi
gitti benden
göndermedim yüreðimden……
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.