SENİNLE DÖRT MEVSİM

Seninle ilk karþýlaþtýðýmda
Ömrümün ÝLK BAHAR’ýydý
Gözlerimdeki ýþýk
Iþýðýndý senin.
Kulaklarýmdaki cývýltýlar
Sesindi senin
Seninle renklenmiþti hayatým
Seninle hafiflemiþti ruhum
Çiçekler açmýþtý gönlümde
Ne çabuk geçti zaman
Kokunu duymak için.
Kokladým bahçemdeki,
Bütün gülleri tek tek,
Kulak kabarttým, kuþlarýn naðmelerine
Senden bir haber almak için,
Koparýrken papatyalarýn yapraklarýný
“Seviyor sevmiyor ”diyemedim.
Yuttum tüm sözlerimi,
Seni kýrmamak için,
Bekledim rastlaþýrýz diye,
Boþu boþuna.
Derken YAZ geldi
Sahilde yürüdüm yalýnayak
Konuþtum çakýl taþlarýyla
Ýstiridye kabuklarýna döktüm içimi
Kavruldu içim,hasretinin yangýnýyla
Umudun yapraklarý,
Sarardýðýnda mevsim,
SON BAHAR dý.
Aþk aðacým sulanmýyor artýk
Karanfiller,papatyalar,
Sevgimi besleyen güller solmuþ
Zamaný unutmuþum,
Seni beklerken.
Gürül gürül yanan bir sobanýn,
Karþýsýndayým þimdi
Aðaçlar yapraklarýný dökmüþ,
Yerler bembeyaz
Odam sýcak,
Gönlüm buz gibi
Buharlanmýþ penceremden,
Dýþarý bakarken,
Hayale dalmýþým.
Aylar ne çabuk geçmiþ
Bir gün gelirsin diye,
Hasretle,
Yolunu gözlerken,
Mevsim KIÞ olmuþ

Sosyal Medyada Paylaşın: