ipek yolu kırıntıları
ucu yanýk haziran’lar baþladý bizim buralarda
gece mi uçar turnalar ne çýðlýk ne küçük bir nida
bir kanat tüyü bile düþmemiþ
mühür sayam gelmemiþ mektuplarýna
sökün zamaný bilirim sizin oralarda
haberler ipe çekilmiþ sanki
bu kadar mý derin kaç kola ayrýldý ki volga
biliyorum; muhbirim diye bütün kuþlarý vurdular
gözüm karga sekmez belinde kaldý
ince yaðmurlu günler baþlayacak koca isyancýnýn asýldýðý
ne bel büken zamanlar sunarsýn böyle bana
sanrýlar tasarýmsýz siyah prizmalarda ziya’m
tüm kýrýlganlarým avuçlarýmda
bitmek üzere güneþ’ten yontu çýkaran fer’im
kaç defa deðiþti gölgesi aral gözlüm
kavlimiz dediðin senelere çizdiðin
muson’lar esiyor diyorlar sibirya ýlýk ýslak yarý kan
ah...agnessa belli deðil mi daha beklediðim
hatýrlýyor musun stalingrat’taki dülger dedeyi
uzun uzun yollar, uzun uzun þehirler yapardý tahtalardan
anlar gibi ayrýlýðý, yolu bana þehri sana verirdi
kuzey denizleri dalgalanýrdý gözlerinde
bir martýnýn yavrusu suya düþerdi
susardým,susardýn
neylersin,bazen ipek yolu develeri eziyor sezgilerimi,acýtýyor içimi
bu kadar kargý çýkar mý o kara kirpiklerden
kolay mý sanýrsýn þark çýbanýnýn deþilmesi
ses veriyordu ya dünya’nýn öbür ucundan, yaþlý kýrýmlý’nýn verdiði
o çaputtan aðlayan bebek hâlâ sende mi
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.