Maziden gelen bir rüzgarda, Yürüdüm yaðýþlý bir havada. Aldýrmadým ýslanmaya bu yolda. Yürüdüm, yaðmur altýnda.
Geçmiþe dayandý hayallerim, Hatýralarla doldum, eskiye gittim. Ne de olsa yaðmuru, bu yolu özlemiþtim. Ve bu þevkle yürüdüm, yaðmur altýnda.
Çocukluðum bu yoldan geçmiþti. Ýlkokulum bu yoldan bitmiþti. Yaðmurlar beni az mý ýslatmýþtý. Hatýralarla yürüdüm, yaðmur altýnda.
Eski günler önümden geçerken, Karadenize dönüp bir bakarken, Çoþkun dalgalarýný hatýrlarken, Bir gülümsedim de yürüdüm, yaðmur altýnda.
Bir cuma günüydü, yürüyordum. Yürürken çocukluðumu düþlüyordum, Özlediðim o günleri adýmlýyordum, Bu hayallerle yürüdüm, yaðmur altýnda.
Ekim 2003 Konya
Hayat bu, gün olur devran deðiþir. Konya’da Karadeniz’i özlediðim günler deðiþir. Hatýrlarý düþlediðim günler mazi olur. Gülümseyip de baktýðýöýzým artýk ati olur.
Haziran 2012 Artvin Sosyal Medyada Paylaşın:
fk08 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.