Yok, olup, tükenir bir gün insan Bir gün bitiyor, beni de bitirdi zaman Bilmem gönüller ne arar, be bekler, Ýnsanlýk bilmem ne ister dünyadan..
Dünya tane gösterdi, demet verdi acýyý, Ýçerde yanýp kor oldu tüttürmedi bacayý, Anlayamadan geldi geçti ömür seyyahý, Kalacak yerini bulamadý, kaybetti hancýyý..
Acýlarý derman olmak için merhem ister, Hepsi unutulur bunlarda zamanla geçer, Hançerle vurulmuþ yürekler kan aðlar, Ýstesen de, istesen de bunlar geçer gider..
Bir ince melodi çalar, duyulur uzaktan Düþüceler kaybolur ömür yok olmadan Geçmiþ geri kaldý, yaþanan ise þu an Yaþayýp gidiyoruz, dünyada yok olmadan..
Öyle anladým ki böyle geçecek dünya, Bir gün Azrail uðrayýp çalýnca kapýya, Ölüm haktýr, son kararý vurun boynuma Yaratan sabýrlar versin arkada yaþayana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
caniyisever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.