Seni satýr satýr yazýyorum,
Yüreðimin soðuk duvarlarýna.
Önce bakmaya kýyamadýðým gözlerini çiziyorum
Ve aðlýyorum…
Ve sessiz konuþmalar baþlýyor aramýzda
Sensizliði anlatýr gibi.
Hýçkýrýklar düðümleniyor boðazýmda
Akan her yaþ acý veriyor,
Sensizlik kokuyor.
Ýntiharýn eþiðinden dönüyorum.
Yaradanýmdan korktuðumdan…
Ne zaman aklýma gelsen
Kaldýramayacaðým bir aðýrlýk çöküyor üstüme
Sensizlik çöküyor.
Sabahlarý tebessümle uyanýyorum
Sanki hiç gitmemiþsin gibi
Benzen de! Öyle uyanýyorum ki !
Bedenim sensiz göçük altýnda kalmýþ gibi…