Hangi bilimde bulunmuþ bu duygu... Terkedilmenin sesi, çaðlayan gibi akarken kulaklarýmda, Hangi zalim duyurmuþ Suyun baskýnýnda boðulduðumu ?
Bir þahika bulmuþtum kendime oysa Uðultuusundan kopup düþmek yerine, Gelinciklerle açmýþtým doruðuna ! þimdi esen bir yele bile ölürüm...
Ey kayýp giden zaman ! Azgýn sularýndaki kayalarýna Yosun tutan çaðlayan ! Hem saðýrým, Hem dilsiz... Duymam, anlamam... Bin kere ölmeyi seçtim uðruna Bedenim çarpa çarpa kayalarýna Topla beni o zaman
Ya da, Býrak... Daðýldýðm yerde kalayým !
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.