dalýndan düþmeye ramak kalmýþ bir hazan yapraðý
elime konan pýrýl pýrýl renkli bir kelebeðin kanadý
örselemekten gocunuyorum, rengi soluk Gül’ümü
her an yanýbaþýmda beni bekler buluyorum ölümü
vazgeçiyorum dünyadan, zaten umurumda olmadý
yemiyor, içmiyor, hareketsiz, aðlamýyor, susuyor
boþluða bakýyor, ellerimi tutmuyor, yüzüme bakmýyor
kýrmaktan çekiniyorum, her þeyden vazgeçmiþ Gül’ümü
o hayat dolu olana dek Rabbim uzatýr mý ömrümü
elimden bir þey gelmiyor, çay demledim içmiyor
karnýný tutuyor hala.. belli belirsiz “bebeðim” diyor,
“bebeðim” diyorum, bana bakýyor gözleri, beni görmüyor
sormaya korkuyorum, hamileymiþ, kýramam ki Gül’ümü
bizi birbirimizden edebilir, bu bebek düþürmüþlüðü
“bebeðim” diyor, boþluða bakýyor, beni fark etmiyor..
iyi ki bir þeyler yaþamamýþýz
þeytana uymamýþýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.