Uzanýr ulular ulusu aðaç Sekoya Rüzgarýn eriþmediði gökyüzünü kaldýran Tanrýnýn yeryüzüne býraktýðý Ýlk þeydir o, ilk sevinci
Öpüþleri seni baþka korkulara çekince Bu ay þöleninde Kýpkýrmýzý nar taneleri Esmer vücudunda topraða açýlýr. Olgun yemiþler arasýndan kucaðýna. Serin bir akþama döner dudaklarý, Bütün gövde aðýrlýðýyla Iþýktan olma ormana, Ormandaki mavi yaðmurun Eski yapýtlarýna sýðýnýr, Öylesine dalgýn iner karanlýk..
Zamana tutunmuþ aðaç Sekoya Hayýr, sensin aradýklarý Her dolunayda, Bir kadýný sever gibi, öper gibi onu Göðüslerinin ucundan ve dudaklarýndan Sudaki aynalara mýhlarlar Rüzgarýn ilk oyununu. Aradýklarý gerçekte sensin, Ýzlerini yukarda ya da aþaðýda sanýrlar Hiç olmasaydý diyemeden, Bir öðle güneþinde yalnýz baþlarýna Sallanýrlar sallanýrlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özel Arabul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.