MEKTUP 2

Öldükten sonra da
Ýnce bir yaðmur gibi çiseliyecek
Sevgilimle kardeþimin ihaneti
Topraðýmýn üstüne

(Geniþ bir bostanýn saz kaplý çatýsýndan gece yýldýzlarý seyrettiðimiz bað evindeyim. Topraða uzanýp toz yüklü çýnardan güneþi izliyorum. Kuyuda serinleyen karpuzdan daha körpe yüreðim. Baþýmýn altýnda toprak çýtýrdýyor, topraðýn verdiði en güzel eser üzümler çýtýrdýyor, esen rüzgarla yüreðim çýtýrdýyor. Gözlerimi kapatýp sabahý yaþýyorum.)

Ben artýk
Yazýþmalardaen býktým
Bir süvari atýný ister çeksin
Yol kenarýna,
Ýsterse poyrazdan korunmuþ
O serin kayalarda
Seni düþleyim.
Böyle bozuk havalarda
Gelir, Koyu kýzýl akþamlara
Sonbahar düþtü düþecek diyeyim.

(Ýzmir’de akþam oluyor. Bir pencere açýlýp kapanýyor ansýzýn. Zayýf, küçümencik bir adam altýn damlalarý gibi yüreðime akýyor. O mu, baþkasý mý belli deðil, sýzlayan bir taþ sonunda, yüreðim.. Saçlarý simsiyah ve gittikçe baþýmda örülüyor.)

Ben artýk,
Yazýþmalardan býktým
Aðzýmda kestanelerin keskin tadý
Ellerimde sabun kokularý
Her saniye seni yaþamaktan
Ve bahardan
Þaþkýna döndüm.

(Taze bir süt gibi beyaz yüreðim. Ýnanç dolu, güven dolu dumanlý baþým. Kendimi suyun ortasýna býrakýyorum. En deðerlinin kollarý baðlý arkasýndan Bütün yasalar sýrtýndan býçaklanmýþ. Karanlýk perde perde ýslanýyor. Yaðmur esmerce gözlerimde..)

Ben artýk,
Vurgun aðzý
Tipinin birdenbire bastýrdýðý
Çorak topraklara bile
Özenir oldum.

(Yaldýzlý kumlara uzanýp, utanç dolu bir türküyü çaðýrýyoruz. Bir otobüste ya da yatakta, Bir tanrý Pan ki keçi ayaklý, gözlerimizi kapatýp aþk sanýyoruz. Gizi esrarlaþtýrýp avutarak kendimizi. Oysa her zaman tek, her zaman tek..
Biraz daha zorlayabilsem kendimi, gözlerim bulanmasa, ellerim titremese dursa, acýkan bir gövde, bir yürek olmasa.. kendi çizdiðim çelebime tutkum büyümezdi.)

Çifte su verilmiþ çelikten olsa
Bölünür ortasýndan
Bu denli acýya dayanmaz yürek.
En yumuþak, en sert
Ve en edepsizi yeryüzünün
Yapýþmýþ elleriyle
Ýki ucu keskin bir býçaða
Antika mozaiði oyar gibi
Kazýr gibi onu lahitten
Bozuyor günün rengini

(Bu kadar yanýbaþýmda, bu kadar yakýnýmda bir ceza taþýmak, ömürlerce.. Havada görünmez kuþlar uçuyor, karanlýk.. Bir o kadar karanlýk aðýyor kanatlarýndan.. Birçok aðaç ayný anda baltalanýyor.. Sesi çýðlýk yapraklarýn.. Bir çiçek gibi daðýlýyor sular.. Ah aptal çiçek yüreðim, tutkun niye ölmüyor. Esmer teninden daha ýlýk, kurt aðzýndan daha keskin bir týrpan biçiyor düþlerimi.. umut dolu özlemimi)

Sana
Verdiklerim deðil
Geri alacaklarým
Susadýðým zaman yalnýzca
Sevmek en güzel tutku
Bilinmese de, düþülse de
En yüksekten
Kafamdan ýþýklý geceyle
En büyük durak diye sende yaþamak
Bir yaz boyu, bir güz boyu
Ömür boyu

(Sýska bir söðüt altýnda azýklarýmýzý çýkardýk. Birkaç zeytin tanesi, kýzarmýþ somun, içi is dolu ayran bakracý. Ayaklarýmýzý uzatýp dinlendik sonra. Uyandýgðýmda yine yalnýzdým. Kýrbamý, kadýnýmý, amacýmý çaldýrmýþ..)

Günlerim benziyor
Son kaçýrdýðý treni
Hala bekleyen
Ýstasyonda
Gözleri dumanlý
Baþý sevdalý
Yaþlý yolcuya
-Usu öyle karýþýk-

(Her susuþ bir yalnýzlýða karþýdýr. Mutlak yalnýzlýða. Þayet önceden baþkaldýrmamýþsa.. Sevebilmiþse insaný tüm kaypaklýðýyla.. Tehlikeli civa gibi aydýnlýktýr gelecek.
Bilmiþ ol ki bu ne acýdýr, ne katý bir mutsuzluk. Bir su gibi insandan insana akan, gizemli, kocaman, her dönemeçte sarsýlan.. hepsinden ilginci deðiþen insan.
Korkuyla tutuþup, telaþla yanýp, hýzla geçti yanýmdan. ’Dur’ diyemeden, ’Sus’ diyemeden...)

Sus
Masmavi bir ay açýyor
Bak yörene
Yeniden doðabilirsin
Sosyal Medyada Paylaşın: