DÜŞÜYOR SEVİNÇ
Bunca istekle aradýðýmýz
Ýri bir çýnar yapraðý gibi
Düþüyor sevinç
Yýlgýdan mermere dönmüþ yüzlerimize
Bir aðaca sýmsýký sarýlan insan
Parmaklarýyla içse de özsuyunu
Acýsýný taþýyamaz
Taþýyamaz çünkü yalnýzlýðý geleceðine
Dargýn bile deðilim artýk
Ýlk oturduðum zaman masa baþýna
Böyle yine korkusu basmýþtý beni
Aldýðým tüm coþkulara karþý
Susmamýn doðada patlayýþýyla
Öylece baþýboþ akan zamanda
Sanýrým yavaþtan oluþur tutkum
Nereye gittiysem hep öne düþen
Ellerim ve yüzüm yanar
Haykýran tutulmasý çok güç solukta
Görüyorsa güzelleþir gözlerin
Titrer teninin aydýnlýðýndan
Son uykuya yatmadan önce
Sýcaklýðýný götürecekmiþ gibi
Tutabilirse bir canlýyý,
Bir eli, bir gövdeyi, bir gülüþü
Ya da varsaydýðý sevilerini
Aktaabilirse kýrgýnlýðýndan
Bu kez ölümsüzlük gerilir çarmýha
Sevinçsiz, acýsýz ayrýlýyorum aranýzdan
Kakmalý çeliðe kuþanmýþ
Kamaþtýran gözlerimi tutkudan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.