BİLEMİYORUM

Ýnsan gücünün nereye vardýðýný bilemiyorum
Hala dünyaya baðlýyým, hala
Gece gündüz içimde kapanmayan göz
Bir damla yaþý esirgiyor
Zincir yapýp boynuma astýðým tüm yanlýþa

Tutku içinde bocalayan bu yýrtýcý ruh
Nasýl kurtaracaksa
Sessizce seken keklik gibi
Geliyor korkularým ama yüreðim kavruluyor da

Daha fazla sevebilir miydim
Daha fazla mý güçlenirdi kanatlarým
Yakýnda bal olacak acý süt akýtan incirlerim
Yaþam minik bir kuþ gibi açýlacak avuçlarýmda

Her sabah doðmasý kadar olaðan güneþin
Hiçbir þeye sahip olmamak örneðin
Yine de hiçbir þeyden vazgeçmek zor geliyor
Kötü haberlere yaslý sevinçlerimden

Gerçeði hangi efsaneyle büyütürsek
Onunla öldürürüz çoðu zaman
Güzellik ve acý ayný uçurumda
Ben ise ne veririm
Payýma ne düþer ölümsüzlükten
Sosyal Medyada Paylaşın: