O gider buralardan, sen döndüðün bir günde... Aranýrken onu sen baþkalarý yüzünde. Iþýk olur tararsýn karanlýklarý bir-bir... O güneþ gibi parlar, sen söndüðün bir günde.
Yaþamýn aramakla olgunlaþýp yitmiþtir; Kocaman bir aðacýn tek bir yemiþi gibi... Karamsar bir öyküdür, bir sence deðerlidir; Yalnýz masal ulu’su bir dað erimiþ gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özdemir Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.