dün gibi gelip te geçme yarýn kadar uzakta esme bugün gibi ta dibimde dur susma dört duvar gibi susup ta gelme üstüme baðýr,çaðýr birþey sôyle içim ki yýllarýn yalnýzlýðý içimdeki bu yalnýzlýðý al da vur yerden yere bendeki bu karanlýðý ancak sen çewir sehere siyahýmý boya beyaza bir kerecik gülümse ki bitsin baðýmda elvan elvan zeyneb
çýkýpta gel ki ansýzýn nevbahara dõnsün güzüm bayram yerine dönsün özüm senden baþka yoktur sözüm bitsin baðýmda elvan elvan zeyneb
vuslat günü þeb-i arusdur bence gece gündüz olur sen gelince
Sosyal Medyada Paylaşın:
edebiYAT21 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.