MASAL

Düþünüyordum
Olaylara insan,
Ýnsanlara olay çýktý
Masalýmdan.

Biri varmýþ, biri yokmuþ derken
Yollardan trenlerden,
Sözü aldým getirdim
Daðlardan tepelerden.

Ben de biriktirdim
Hiç’leri hep’e
Bir dað bozdum
Yaptým binlerce tepe.

Kurdum orada burada
Ev-ev, köyler kentler,
Daðýttým oda oda
Daðýttým birer birer.

Daðýldý tepelere
Daðlarýn onu ardý,
Sevenlere sevilenlere
Artýk bir tepe vardý.

Birinde sen, birinde ben
Öbürlerinde onlar vardý.
Aþklar baþlayacakken
Sonlar tepelerden baþladý.

Baþladý ayrýlýklar,
Ayrý ayrýydý adlarý.
Birer birer ayýrdýlar
Evleri odalarý.

Bir zaman oralarda
Seven özleyen kimdi.
Evlerde odalarda
Yaþanmayan bir þimdi.

Bir daha düþünürsem masal
Bozmayacaðým daðlarý.
Düþünmek iyi, düþünmek güzel.
Ama önce iyi çizmeli yollarý.

Yakýn yakýn derine
El-ele olsun yürümeleri
Ayrýlýðýn yerine
Mutluluðun þiiri.
Sosyal Medyada Paylaşın: