Kimsesizlik diyarýnýn vatandaþý Duvarlar bile gördü yalnýzlýðýný Kaldýrýmlar açýldý avuçlarýna musadan Mihraplar sus kesildi sazende de
Her akþam el oluyorsun sen Gülüþtüðümüzün aksine çaresiz Ne anne karný ne berzah Dünyanýn orta yerinde kalakaldýk tenha
Hayat dokunma rüzgardan ellerinle Ýlmik ilmik ördüðüm sabýr dantelasýna Ey kalp peþrev çekmede duygular sende Zamanla bilmediðimiz aþklar gelir baþýmýza
Kaybolur insanlar kendi aralarýn da sessiz Can verirler kaskatý kesilirler nefessiz Nisyan bulutlarý yaðmur vermedi Mezarlýklar çaðýracak uzaktan uzaða seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümid Harun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.