Veda
Artýk iþ kalmadý yarenler bizde
Tökezliyor olduk yazýda düzde
Þairdik,hatiptik,yazardýk sözde
Ekmeði yemeðe aðýzda diþ yok
Dedik ya efendim bizlerde iþ yok
Sað yaným titriyor,sol yaným tutmaz
Nabzým tekler durur,muntazam atmaz
Ayaðým bir türlü ileri gitmez
Aðzým her an kuru,gözümde yaþ yok
Artýk bundan böyle bizlerde iþ yok
Bir secdeye varsam baþým dolanýr
Ne yesem ne içsem,miðdem bulanýr
Bütün dertler birbirine ulanýr
Yuvamýz da bomboþ uçacak kuþ yok
Hayra yorulacak hayal yok,düþ yok
Yakýný uzaðý seçemez oldum
Bir ufak hendeði geçemez oldum
Bir bardak soðuk su içemez oldum
Tatlýlarda bile lezzet yok,tat yok
Benim bu halime takacak ad yok
Ýki adým atsam durmaz düþerim
Eski hallerime þimdi þaþarým
Allah’ým ben böyle nasýl yaþarým
Kendimi kollayacak gövdede baþ yok
Baðrýma basacak evlat yok,eþ yok
Yaþýtlarým birer birer ölüyor
Yeþil yaprak kara toprak oluyor
Azrail de baþ ucumda soluyor
Üstüme dikmeye aðaç yok,taþ yok
Arkamdan vermeye yemek yok,aþ yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Yüksel Serdengeçti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.