Bozkır

Hayalimde yemyeþil bir alem kura kura
Giriyorum gün görmüþ baðrý yanýk Bozkýr’a

Sabýr, tevekkül çile burda sonsuzlaþýr
Cihet ebedi silinir, insan mekansýzlaþýr...

Hep ayný ses, ayný renk, ayný þekil, ayný hat! ...
Topraktan ve güneþten gelen sonsuz saltanat! ...

Bozkýr sükun, bozkýr ruh, bozkýr bir derviþ gibi!
Kendi kendinden geçmiþ, Allah’ý görmüþ gibi! ...

Biz Ademi topraktan yaratmýþýz diyen din! ...
Adýný ilan eder her sabah Muhammed’in! ...

Yanmýþ yaðýz çehreler, yürekler nur içinde,
Ýnanan seven insan, sonsuz huzur içinde...

Bozkýrlarda ’þimdi’nin, ’acelenin’ iþi yok!
Motor, sür’at asrýnýn korkunç keþmekeþi yok!

Bir meydan okuyuþ var, derinde çok derinde
Asya dile gelirken kaðný tekerlerinde!

Kendini vere vere insan toprak anaya
Yavaþ yavaþ kavuþur sükun’a Nirvana’ya! ...
Sosyal Medyada Paylaşın: