Ey kurþunlarla yerlere serilen Al bayraklara sarýlan yiðit! Ey þehitoðlu þehit!
Ömrünün baharýnda, Þehitler diyarýnda Bir bahar sabahý Zikrederken Allah ’ý Namertler sana, Pusu kurdular... Seni kahpece arkadan Vurdular Bir bahar sabahý...
Açmamýþtý henüz yurt çiçekleri Vatan gülleri. Vurdular seni, vurdular Moskof dölleri...
Namert kurþunlarla yerlere serilen Ey al bayraklara sarýlan yiðit! Ey þehit oðlu þehit!
Her gün sosyal - itler Ürüyorlar. Rüyalarýnda Barzani’yi görüyorlar. Kan döküyorlar Vatan çocuklarýnýn Týrnaklarýný söküyorlar.
Sýkýlmýþ yumruk ar. Sýkýlmýþ diþler. Evet bütün bu iþler Türkiye ’de oluyor. Türkiye’de Türkler Öldürülüyor, ölüyor..
Nerde hükümet, Nerde kanun, Nerde adalet, Rezalet, rezalet, rezalet.’.. Amma bu millet düþmaný tanýrsa, Bir þahlanýrsa, Bu sosyal - itleri, Para ile satýlmýþ parazitleri Bir anda boðar... Bu iþler böyle gitmez kardaþým Yarýn ufuklardan, güneþler doðar! .. Ey cepleri rubleli, Moskova kýbleli kýzýl, rezil. Nasýl olsa bu millet sizleri haklar Alçaklar, haklar... Sen rahat uyu yiðidim Arslan þehidim. Rahat uyu...’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Yüksel Serdengeçti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.