Hürriyete Doğru
Gün doðmadan,
Deniz daha bembeyazken çýkacaksýn yola.
Kürekleri tutmanýn þehveti avuçlarýnda,
Ýçinde bir iþ görmenin saadeti,
Gideceksin;
Gideceksin ýrýplarýn çalkantýsýnda.
Balýklar çýkacak yoluna, karþýcý;
Sevineceksin.
Aðlarý silkeledikçe
Deniz gelecek eline pul pul;
Ruhlarý sustuðu vakit martýlarýn,
Kayalýklardaki mezarlarýnda,
Birden,
Bir kýyamettir kopacak ufuklarda.
Denizkýzlarý mý dersin, kuþlar mý dersin;
Bayramlar seyranlar mý dersin, þenlikler cümbüþler mi?
Gelin alaylarý, teller, duvaklar, donanmalar mý?
Heeeey!
Ne duruyorsun be, at kendini denize;
Geride bekliyenin varmýþ, aldýrma;
Görmüyor musun, her yanda hürriyet;
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balýk ol, su ol;
Git gidebildiðin yere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Veli Kanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.