Damlara bakan penceresinden Liman görünürdü Ve kilise çanlarý Durmadan çalardý, bütün gün. Tren sesi duyulurdu yataðýndan Arada bir Ve geceleri. Bir de kýz sevmeye baþlamýþtý Karþý apartýmanda. Böyle olduðu halde Bu þehri býrakýp Baþka þehre gitti.
II
Þimdi kavak aðaçlarý görünüyor, Penceresinden, Kanal boyunca. Gündüzleri yaðmur yaðýyor; Ay doðuyor geceleri Ve pazar kuruluyor, karþý meydanda. Onunsa daima; Yol mu, para mý, mektup mu; Bir düþündüðü var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Veli Kanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.