Akþamla bak yine gül rengi buhurdan Bin bir hülyaya açýk penceremin camýnda. Sükut örüp bu sýcak sonbahar akþamýnda Bir alem doðdu yine giden günün ardýndan.
Sardý o her akþamki sessizlik yokuþlarý, Bir alem doðdu yine giden günle beraber; Geldi medar ellerinden beklediðim haber "Baþcývýltýya canevimin kuþlarý."
Gördüm giden günün ardýndan sulara dalan Gözlerin yeni bir dünyaya açýldýðýný, Bir ustuva? alemine yaklaþýldýðýný, Bu akþam kuþlarýnýn ufuktan koptuðu an.
Kuruldu bir alem her günkü dünyamdan uzak, Kaybolduðum düþünceye ve kendime yakýn. Kuþlar.. dizi dizi kuþlar.. kuþlar akýn akýn.. Rüyam benden bu akþam ve ben rüyamdan uzak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Veli Kanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.