sessizliðimi bozdum,
Küfredebiliyorum artýk sensizliðe...
Dilimin döndüðü kadar iþte..
yedi ceddi dümdüz ediyorum..
sensizlik bitinceye dek...
Sessizliðimi bozdum..
susamýyorum artýk yapýlan kahpeliklere...
gücümün yettiði kadar iþte..
vuruyorum , kýrýyorum,
paramparça oluncaya dek..
sessizliðimi bozdum..
ellerim kan revan içinde,
yüreðimle beraber,
baþkaldýrabiliyorum artýk zalimliðe..
özgürlüðümün yettiði kadar iþte..
öz dilimde konuþuyorum..
Ez te hezdýkým diyorum..
Sessizliðimi bozdum...
üzülmüyorum artýk yalnýzlýða,
gözümün gördüðü yere kadar iþte..
öylece bakýyorum ve dalýyorum..
karanlýðýn aydýnlýðýna..
Sessizliðimi bozdum..
umursamýyorum artýk dört duvar zindanlýðýný,
sabrýmýn yettiði kadar iþte,
yazýyorum , çiziyorum..
kalemim tükeninceye dek...
//BARAN//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.